Wedstrijdjes, jetlags en een Chinese mama appelsap

Daar zijn we dan! Na een flinke reis zijn we eindelijk op onze eindbestemming. Vrijdagochtend om 11:30u verlieten wij het polder dorpje Dronten, onderweg naar de wereld stad Shanghai. Op Schiphol nog een laatste Nederlandse maaltijd genuttigd voor er afscheid genomen werd van pa en ma. De reis kon nu echt beginnen.

Van deur tot deur duurde de reis 24,5 uur. Op Frankfurt hadden we nog een vertraging van 3 uur dus om 19:00u (12:00u NL tijd) konden we eindelijk inchecken in ons hotel. Maar ondanks de lange reistijd hebben Wim en ik ons best vermaakt. En al snel kwamen wij in aanraking met de eerste Chinese gewoonte. Want in het vliegtuig van Frankfurt naar Shanghai ging Wim een uitdaging aan met de Chinese man die voor hem zat. Nou had de man niet door dat hij Wim uitdaagde, maar zo ontstond er wel een wedstrijdje ‘neus ophalen’. Helaas trok Wim aan het kortste snotje en ging de Chinees er met de volle “buit” vandoor, 1-0 voor China. De vlucht zelf duurde zo’n 11 uur. Lang genoeg dus om te slapen zou je denken. Maar nee hoor, de bioklok liet dat niet zomaar toe. Daarom maar drie films gekeken op de tablet van het vliegtuig voor ik nog net een uurtje of 2 kon slapen voor ik wakker werd van Wim. Die was onbewust weer een ‘neus-ophaal’ wedstrijd begonnen met de man voor ons en dit keer wel genoeg had gespaard om te winnen, 1-1. Dit was dan ook de eindstand want we waren al bijna bij Shanghai.

Nadat we waren geland en aankwamen bij het hotel kon het uitpakken beginnen. Ik kreeg nog een leuke verrassing te zien toen ik mijn toilettas opende. Een fles douchegel dacht een schuimparty te beginnen, maar kwam er te laat achter dat hij het water miste waardoor mijn toilettas onder de smurrie zat. Alles schoon gemaakt en uitgepakt, ik kon eindelijk gaan slapen in een lekker bed. Hiervoor had ik 10 uur de tijd, wederom lang genoeg zou je denken. Maar alweer was de bioklok aan het kloten. Pikkedonker buiten en mijn lijf vond het leuk om mij maar 4 uur slaap te gunnen. Hopelijk slaap ik vannacht wat beter.

Vandaag liepen we met onze stagebegeleidster mrs Ding, onze Nederlandse begeleider Niels en zijn vriend Mex door Shanghai. We kregen te horen dat we een slaaphotel en een werkhotel hebben. Elke dag zal er zo’n 45 minuten gereisd worden om op stage te komen. Wim zal bij de receptie staan en ik mag de mensen vermaken in het restaurant. Ergens deze week zullen we beginnen en alles uitgelegd krijgen. Verder die dag zijn we nog langs de Bund geweest om de skyline te bekijken, ons werkhotel bekeken en een rondleiding gehad door ons slaaphotel.

Nu we hier een avond en een volle dag zijn is ons al een aantal dingen opgevallen. Waarvan het mooiste toch wel het Chinese mama appelsapje is. We hadden er beide al wel van gehoord, maar om het daadwerkelijk uit iemands mond te horen komen is toch anders. Nog maar eens luisteren en ja hoor, ze zeggen toch echt “nigga”. Tijdens het avondeten zorgde dit woordje voor het hoogtepunt van de dag. Iemand aan tafel gebruikte het woordje zo’n vijf keer achter elkaar super snel. Hierdoor moesten Wim en ik zo hard lachen dat we spontaan begonnen te janken en Wim bijna zijn bord weer vol had, maar dan met mijn rijst. Wat overigens voor mij nog best lastig is om naar binnen te krijgen met stokjes. Wim daarentegen heeft zichzelf al benoemt tot 'Chopstick King' aangezien hij het na 5 minuten al tussen de vingers had. Ja, we zijn soms net kinderen van 12, maar we hebben wel erg veel lol.

Iemand met dezelfde ervaring als wij met het Chinese woordje "nigga" is een Canadese comedian. Klik hier voor een filmpje van zijn ervaring. Binnenkort komen er ook foto's online. Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!