Rare nasmaakjes en over bezettingen

29 februari 2016 - Shanghai, China

Ni hao, daar ben ik weer. Op deze schrikkeldag heb ik weer een vrije dag na mijn tweede werkweek en heb ik wat leuke dingen gedaan. Zo ben ik wezen indoor BBQ’en, naar een bar en karaoke tent geweest en heb ik met Johnson, Ray en Wim hot pot gegeten. Hot pot is een soort Chinees fonduen/frituren. Erg leuk, maar het was te verwachten dat het voedsel tering spicy zou zijn. Wat je doet is vlees frituren in een bizar pittige saus of een wat minder pittige saus. Het was erg leuk om te doen en gelukkig was één bier(tje) genoeg om elke keer je mond te kunnen blussen (zie foto). Door deze avond, een spicy McChicken en al het andere hete voedsel dat we hebben gehad, beginnen onze lippen al te branden bij de geur van pittig eten. Bij de hot pot gebruikten ze niet alledaags vlees. Stukken dier wat wij weggooien voordat we het klaar maken spoelen de Chinezen de volgende ochtend door het toilet. Ik weet niet meer wat er allemaal die spicy frituur inging, maar het vlees dat ik niet kende was naar mijn idee elke keer een stuk binnenband met een ander vies nasmaakje. Waar ik ook elke keer een raar nasmaakje van krijg is die rare gewoonte van de locals hier. Op mijn vrije dagen ontbijt ik in het slaaphotel, waar geen andere buitenlander te bekennen is. Zo zat ik eens heerlijk aan mijn broodje met jam en bakje met cornflakes te ontbijten naast een snotophalende ontbijtende Chinees. Hierdoor voelde mijn stukjes cornflakes net zo aan als mijn buurman zijn snotklonten die ik door zijn neus en keel hoorde glijden. Erg smakelijk dus, misschien maar oordoppen kopen voor het ontbijt? Een ander raar nasmaakje ben ik ondertussen aan gewend geraakt. Tijdens het avondeten krijg je wat te drinken. Op zich niet raar natuurlijk, maar het is gewoon warm water zonder smaakje. Als je wilt weten hoe dit smaakt, dan kun je dit thuis gewoon proberen. De volgende keer als je onder de douche staat, kijk je omhoog. Naar de douchekop. Open dan je mond. En geniet! Van de heerlijke smaak van… douche. Want zo smaakt het, alsof je met je bek open onder de warme douche van ruim 30 graden staat!

Net als warm water bij het diner is overbezetting ook heel normaal in Shanghai. Maar ja, wat wil je met een stad van 23 miljoen inwoners. Zo heeft elke straat een vuilnismannen op een snorfiets en een man met een heksenbezem, elke lantaarnpaal twee schilders, elke boom twee hoveniers, elk groot kruispunt vier verkeersregelaars bij elk oversteekpunt voor voetgangers en vier politieagenten voor de auto's, bussen, scooters en fietsers. Maar als je denkt dat de 5e en 6e man bij voetbal nutteloos zijn, dan moet je eens hier met de metro gaan. Daar staat één persoon per perron met een groene vlag te zwaaien als de deuren van de metro dicht zijn. “Ga maar rijden Henk!” Of nou ja Henk, Han Zhing Chan Li in dit geval. Overbezetting hebben we ook mee te maken in het hotel. ’s Ochtends in het restaurant valt het nog wel mee door de drukte. Tafels zijn snel afgeruimd en schoon voor de volgende gast die wilt ontbijten. Maar na het ontbijt sta je niks te doen met aardig wat mensen. Beneden bij de receptie is dat niet anders. Soms staan we met vijf man niks te doen achter de balie. Alleen tijdens een soort hotelinspectie deze week was dit niet het geval. Toen mocht ik de hele middag bij de voordeur staan. Om de deur te openen voor de gasten die alsnog door de automatische schuifdeuren liepen. Sta je dan met een deur in je handen. Erg efficiënt dus. Op mijn vrije dag kreeg ik ook te maken met overbezetting toen ik door de winkelstraat liep. Ik liep alleen, beetje buitenlands te wezen. En er was niks aan de hand tot ik werd aangesproken door een man. Of ik niet een heerlijke massage wilde van een knappe vrouw. Toen ik weigerde verzesvoudigde hij het aantal: “I have six beautiful girls for you.” Zie ik er zo wanhopig uit door de spleetogen van deze Chinees? Blijkbaar wel, dus ik heb het aanbod natuurlijk aangenomen en voor een schrijntje heb ik een top middag gehad. Laat die nieuwe week maar komen!

Foto’s

3 Reacties

  1. Ella:
    29 februari 2016
    Ik geloof er niks van.
  2. Tante Ellen:
    29 februari 2016
    Haha, Ella, dat zou ik ook zeggen als moeder; "dat zou mijn zoon nooit doen!"
    Maar, het was wederom een vermakelijk verhaal, ik zal er morgenochtend weer aan denken wanneer ik aan m'n kom snot, eh, múésli zit! =)
  3. Linda:
    29 februari 2016
    Leuk verhaal weer. Kom je terug met zo'n mooie auto.....?