Een unieke ervaring in Anuradhapura

Wie naar Sri Lanka gaat zal het ongetwijfeld opmerken dat de meerderheid van de bevolking Boeddhistisch is. Daarna komt het Hindoeïsme en een kleine gemeenschap is Islamitisch of Katholiek. Waar wij in Nederland Christelijke feestdagen hebben, hebben ze in Sri Lanka natuurlijk Boeddhistische feestdagen. En zondag 24 maart was zo'n feestdag.

Met elke volle maan (gewoonlijk één per maand) is een nationale feestdag in Sri Lanka, genaamd Poya dag. Tijdens een Poya dag wordt een belangrijke gebeurtenis uit het leven van Boeddha herdacht. Op zondag 24 maart 2024 was het de Medin Poya dag, deze volle maan markeert het eerste bezoek van Boeddha aan het paleis van zijn vader (de koning) na zijn verlichting. Op deze dag van de volle maan van Medin werd Boeddha vergezeld door 20.000 leerlingen en legde ze de reis van ongeveer 1500 km af om zijn vader, familie en vrienden te ontmoeten. Voor Sri Lankaanse boeddhisten is de Medin Volle Maan Poya bijzonder belangrijk omdat het het hoogtepunt markeert van het bedevaart seizoen.

En laten we vandaag net in Anuradhapura zijn. Deze oude koningsstad staat op de UNESCO werelderfgoedlijst en was anderhalf millennium het middelpunt van de Sri Lankaanse beschaving. Het heeft meer koningen en koninginnen gekend dan Game of Thrones en vanaf de 9e eeuw na Christus is de stad honderden jaren verlaten geweest. In de Engelse kolonie tijd is de stad terug gevonden en gerestaureerd. Tegenwoordig is Anuradhapura een druk pelgrimsoord voor Boeddhisten. Reden hiervoor is omdat een boom staat die gegroeid is vanuit een stek van de heilige Sri Maha Bodhi boom waaronder Boeddha zijn verlichting bereikte in India. De stek is in de 3e eeuw voor Christus naar Sri Lanka gebracht. Ook vind je er verschillende stoepa's waar Boeddha herdacht wordt. Een bijzondere stad, maar op een feestdag werd het een zeer bijzondere en unieke ervaring.

En waar moet ik beginnen met het beschrijven van deze dag? Het was zo'n mooie ervaring dat ik er kippenvel van kreeg, zelfs in deze tropische hitte. Ik was letterlijk sprakeloos van wat ik daar allemaal zag. Het leek wel of heel Sri Lanka was uitgelopen naar Anuradhapura voor de Poya dag vandaag. En wat het allemaal nog specialer maakte, was dat iedereen in het wit gekleed was. En wij ook. Degene die iets wits mee had, had het ook aangetrokken. Zo hoorde we er toch een beetje bij. Desondanks voelde het wel een beetje alsof ik hun speciale gedenkdag aan het verstoren was als toerist, want we waren zo goed als de enige toeristen. Maar je werd overal met een glimlach begroet. Iedereen had (lelie)bloemen mee om te offeren aan Boeddha in ruil voor een wens. Ook wij hadden een bloem mee, gekregen van onze gids. Duizenden mensen liepen rond de stoepa (de grote witte koepel). Één ronde is zo lang als een atletiekbaan. Rondom de stoepa stonden tafels aaneengesloten en lag vol met bloemen, eten en andere offers. Sommige mensen waren in kleine groepjes hardop aan het zingen uit het levensboek van Boeddha. Naast het complex stonden meerdere tenten waar grote groepen gebedssessies hielden. En weer anderen waren aan het bidden tegen de stoepa aan. Maar de meeste mensen legde hun offer op de tafels en maakte een wens. Erg indrukwekkend om hier tussen te mogen staan en samen met zo veel mensen zo'n speciale dag te ervaren.

Daarna zijn we nog naar de heilige Sri Maha Bohdi boom geweest. En hier was het hetzelfde verhaal. Honderden mensen die de boom bezochten. Om de boom was een tempel gebouwd waar offers geplaatst konden worden. Helaas kon je niet aan de voet van de boom staan, desondanks toch een mooi idee. Voldaan en nog onder de indruk reden we terug naar het hotel om bij te komen van een intense maar een onvergetelijke en speciale dag. Eentje waar ik zo in op ging, dat foto's maken eigenlijk vergeten werd.