Sightseeing with Mum and Dad

Vrijdag was het dan zo ver. Mijn ouders kwamen voor een week op bezoek! Woensdag was Marije d’r moeder en een vriendin van d’r moeder al hier en hadden we echt Hollands gegeten, zuurkool! Maar vrijdagmiddag kwamen mijn ouders hier. Eerst moest ik nog even de was doen. De was doen? Ja de was doen, want het werd Louise allemaal te veel om te wassen dus moeten we nu naar de laundrette. Nadat ik mijn was had opgevouwen en achter de laptop zat werd ik gebeld of ik de voordeur even wilde open doen. Het was Pa! De bel doet het niet, dus ze stonden al een tijdje buiten. Na wat geknuffel en een gesprek met een bakje thee over hoe het hier ging zijn we naar mijn stageschool gegaan. Geen kinderen gezien, want het was al half 4. Na het schoolbezoekje gingen we naar het centrum. Even een beetje geshopt en ik heb een nieuwe winterjas gekocht. Daarna even gegeten bij Bella Italia en vervolgens op weg naar de voetbalwedstrijd van Bristol City FC tegen Queen Park Rangers. De nummer laatst tegen de nummer 1 in de Championship competitie werd mij verteld door een man die naast mij zat. Na 20 minuten kwam de thuisclub op voorsprong, ongekende vreugde in het stadion. Dus weet ook nu ook hoe Feyenoord zich voelde na de 3-0 winst op VVV. De rest van de wedstrijd was niet zo veel aan, maar wel erg gezellig. Veel liederen door het stadion, ‘We love you Bristol we do’ en hun eigen club lied. Ook was ik aan de praat geraakt met de man die naast mij zat. Over hoe het gaat en wie goed is in het team en wie niet. En halverwege de tweede helft ging QPR wisselen en iedereen riep ‘booeee’ voor de speler die het veld op kwam. Dus de man naast mij gaf wat uitleg. Hij was vorig jaar geleend door Bristol City en was heel slecht. En in 80ste  minuut scoorde QPR de 1-1 en je raadt het al. Het was die slechte speler! Gelukkig voor Bristol bleef de score op 1-1 staan en konden we naar huis. 

Op zondag zijn we naar Stonehenge geweest. Je weet wel, die eeuwen oude stenen in Engeland die in een cirkel staan. Was wel mooi, maar iedereen kreeg zo’n walkietalkie mee. Daar werd de info door gegeven. Als je een bordje met nummer 2 zag staan klikte je op 2 op je walkietalkie en daar kwam de info. Dus je kon niet met elkaar praten. Ma deed dit natuurlijk heel trouw, 1 t/m 7 + 2 andere nummers voor extra info. Maar me Pa en ik hadden het na 3 al wel gehoord en liepen wat rond beetje commentaar te geven over hoe de mensen eruit zagen. Op de terugweg kreeg ik een leuk bericht van Alex. Hij komt 4 dagen op bezoek hier van 18 november t/m 21 november! Echt zin in om hem weer te zien! En dat is al over een maand en daarna moet ik nog een maand en dan ga ik al weer terug naar Nederland!

De volgende dag was vroeg uit bed, want we gingen naar Londen. Maandagochtend heen en dinsdagavond weer terug. Na een reis van iets meer dan 2,5 uur gingen we eerst een hotel zoeken. We hadden er ééntje gevonden op internet, maar die zat vol. Dus konden wij naar een bureau gaan die dat wel voor ons kon regelen. Het was vlak bij de Big Ben en zag er mooi uit… Totdat je binnen kwam. Je zag overal de leidingen lopen en het was niet zo mooi. Het was ook maar voor één nachtje. Slapen en ontbijten en voor de rest zijn we niet in het hotel geweest. Nadat we onze spullen gedumpt hadden gingen we direct naar de Londen Eye (dat grote reuzen rad). Die kant opgelopen kwamen we eerst nog the houses of parliament en daarnaast stond de Big Ben. Toen we om de Big Ben heen liepen, liepen we zowat tegen de Londen Eye aan. Beetje raar, want dat ding is enorm, maar de Big Ben is ook niet klein en daar stond hij achter. Voor de Londen Eye moesten een kleine 3 kwartier in de rij staan. Helaas ging de zon al onder en kon je geen mooie foto’s maken van de Big Ben. Na de Londen Eye kon je naar een 4D show. Was leuk en daar kwamen Pa en ik erachter dat we toch echt familie zijn! Wij met de 4D bril op en Ma een foto maken. Maar toen staken Pa en ik alle 2 onze tong uit richting elkaars wang. Wat voor veel lol bij ons zorgde, maar Ma vond het toch niet zo grappig, aangezien wij de hele dag al aan het klooien waren met de foto’s. ’s Avonds naar het hotel en de volgende dag een buskaart gekocht. Zo’n sightseeing bus. Je kon in en uitstappen wanneer je wilde. Dus zijn wij bij de Tower Bridge uitgestapt en met de boot terug gegaan naar de Londen Eye. Vandaar uit zijn we weer op de bus gestapt richting Buckingham Palace. Helaas net de wissel van de wacht gemist dus veel was er niet te zien. Ik nog zwaaien naar de Queen Elizabeth, maar die stond helaas niet achter het raam. Ik had nog wel foto’s gemaakt van wat Chinezen die vroegen of ik van hun een groepsfoto wilde maken. Normaal is het andersom, word ik altijd gevraagd of ik op de foto wil maar ja. Volgens mij snappen die Chinezen niet alles hier in Europa. 

Na Buckingham Palace moest moeders natuurlijk naar Harrods. Die hele dure winkel. En als je daar binnen bent vind je alles goedkoop. ‘Oh kijk dit vind ik leuk! Een blikje van Harrods met wat zuurtjes erin! Maar 5 pond!’ zegt me Ma dan. Ik had er zelf ook last van hoor. Ik zag een super vette computermuis. Het was een auto en zag er totaal niet uit als een muis. Hij was 32 pond, wilde ‘m bijna kopen maar toch werd ik weer wakker en dacht ‘Dit is Harrods en daar is alles duur, dus dit kan je ook op internet bestellen’ dus had die muis maar niet gekocht. Vond het toch net iets te duur. Maar voor Harrods begrippen was het een goed prijsje. In uiterste verveling zijn we nog even wat andere winkel binnen gelopen. Konden de bus niet meer pakken, want die ging de andere kant op en zo konden we dus niet naar het winkelcentrum van Londen, wat erg jammer was. Dus liepen we maar naar het busstation waar we 2 uur moesten wachten op de bus. So in the end hebben we niet veel gezien van Londen. Geen Downing Street 10, geen Londen Mall, geen Britsh Museum en geen Madame Tussauds, maar ja alles is best duur in Londen dus deden we dat maar niet. 

Na Londen gingen we op woensdag naar de Clifton Suspension Bridge in Bristol. We hebben hem van alle kanten bekeken. Van voor naar achter, van links naar rechts en van op naar onder de brug hebben we foto’s gemaakt. Nou was onder de brug wel een hele opgave. Stijl weggetje ging naar beneden, maar als je beneden bent moet je ook weer een keer omhoog natuurlijk! Dus was wel vermoeiend. Na het brugje van Bristol wilden we naar Bath, maar dat ging niet vlekkeloos. Nou moeten jullie even weten dat mijn Pa aan zijn rechteroog bijna blind is. Hij heeft een regenboog oogontsteking. En moet hij om het uur zowat gedruppeld worden. Dus hij ziet ook niet vlekkeloos. Integendeel, hij ziet met rechts alleen maar vlekken. Dus wij Bath intikken op de TomTom en die gaf hele rare dingen aan. Rechts aanhouden was blijkbaar rechts afslaan. En vervolgens werd onze neus van de auto er bijna afgereden! Pa was even vergeten, en echt heel even maar, dat het verkeer hier van rechts komt als je een weg op wilt rijden en nou ziet hij met rechts ook niet alles even lekker. Dus ging hij iets te ver naar voren en schampte de auto van rechts onze auto aan de neus. Uiteindelijk is het maar een klein schrammetje op de bumper en dat kan zo weg gepolijst worden gelukkig. Maar dat was wel even schrikken! Eenmaal in Bath aangekomen konden we toch geen parkeerplek vinden. Dus zijn we toch maar weer terug gegaan naar Bristol. Dus ik ging thuis even mijn mail checken en daar zag ik dat ik mail had gekregen van iemand van de volleybal. Of ik een oefenpartijtje kon spelen met Men’s 2 tegen Bristol University. We verveelden ons toch dus gingen we maar meteen naar het centrum, daar eten en vervolgens naar de wedstrijd. Maar dit team was echt heel slecht. Af en toe wat rake klappen, maar elke bovenhandse bal van beide spelverdelers waren alleen maar technische fouten. En ook nog eens slechte set-ups. Heb geen één keer lekker kunnen slaan. Hopen dat het vanavond beter gaat met de training met mijn eigen team! 

Vandaag was dan de laatste dag van het bezoek van Pa en Ma. Even boodschappen gedaan en de auto ingepakt, wat gegeten en toen afscheid genomen. Over twee maanden zie ik ze pas weer. Het was een super week, heb veel gelachen. Nog nooit zo veel lol gehad met mijn ouders. Maar wat is dat toch raar, afscheid nemen van je ouders.