I'm still alive

Hee hallo. Alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ben nog steeds in leven hier in Bristol. Heb het alleen nogal super druk gehad met schoolwerk. Moest een scriptie maken voor school en moest het ook nog vertalen wat ik niet wist en er was nog bezoek voor mij! Dus moest ik kei hard aan het werk. Maar goed alles is nu af, dus dan is er weer tijd voor een blog! 

In mijn laatste blog zei ik dat ik hier nog zes weken zou zitten. Nou, nu niet meer! Het is nu drie weken en vier dagen. En het gaat nu echt heel snel. Voor ik het weet zit ik weer op het fietsje op weg naar het busstation of lekker warm in m'n autootje op weg naar volleybaltraining! En over volleybaltraining gesproken, als ik terug kom heb ik geen trainers/coaches meer! Beetje jammer allemaal maar ja. Soms gaat er wel eens wat mis. In Dronten, maar ook hier in Bristol. Mijn stagebegeleidster is namelijk al drie weken niet meer op school geweest, omdat ze een knieblessure heeft. Erg vervelend! Maar vervelender is nog dat we twee weken geleden in drie dagen, drie verschillende inval juffen hadden. En ze waren ook nog eens alle drie Canadees. Dus vorige week hadden ze maar één van de drie voor twee weken ingepland in mijn klas. Alleen zij had totaal geen controle over de klas en ze ging lachen als ze de kinderen moest corrigeren. Dat is natuurlijk niet goed, want de kinderen werden vervelender en vervelender. Op donderdag was ik er niet, want ik kreeg bezoek. Maar die kinderen waren dus zo vervelend op die donderdag dat er iets knapte bij de inval juf. Ze moest huilen voor de klas en heb dus deze week een andere Canadees voor de klas. Gelukkig gaat het nu beter. 

In die tussentijd had ik ook nog een wedstrijd te spelen. De eerste thuiswedstrijd. En je kon ons publiek wel op één hand tellen. Heel raar hier in Engeland dat het volleybal totaal niet leeft. Desondanks was het een goede partij en konden we onze eerste overwinning binnenslepen! 3-1 was de uitslag, maar het had 3-0 moeten zijn. In de tweede set stonden we niet goed te spelen, dat was wel jammer. Maar goed 3-1 is ook een overwinning! En ik was wéér uitgeroepen tot ‘man of the match’ / ‘most valuable player’. Als ik hier blijf kan ik die award ook nog winnen joh Na de wedstrijd was het haasten, want Dimi (een Griekse teamgenoot) is DJ en moest draaien in een bar. Dus hadden we een mooie plek waar we onze eerste overwinning konden vieren! 

En in de twee turbulente weken heb ik ook weer drie Nederlandse lessen gedaan. De taalles, cijferles en de kookles. De taalles was echt briljant, kinderen vonden onze G en R zo grappig. En het was een hele leuk middag. De cijferles daarin tegen was wat minder. Ik vond het moeilijk om opdrachten te verzinnen waarbij ze echt bezig waren met de verschillen van het Engels en het Nederlands. Daardoor waren het er niet echt leuke opdrachten, maar de kinderen vonden het wel leuk. En dan gister, de laatste ‘Dutch Afternoon’. Het was zooooo vet. Ik had hier bij de LIDL in Bristol stroopwafels gehaald en m'n ouders hadden pepernoten gekocht voor de kids. Dus iedereen had een halve stroopwafel en een pepernoot om te eten. En raad eens… Ze vonden het super lekker. Een meisje zei tegen mij dat ze nog nooit zo iets lekkers had gegeten. En om het nog leuker te maken, ik ging met de kinderen eigen pepernoten maken. Ze kregen ze vandaag mee naar huis dus ben benieuwd naar de reacties morgen. Volgens mij zijn ze niet te vreten maar goed, haha. 

Maar het leukste van de afgelopen weken was toch echt het bezoek van Alex. Ik haalde hem op van Bristol Airport en was echt super om een goede vriend weer eens te zien. We gingen maar meteen naar mijn huis om zijn spullen te dumpen, wat te drinken en natuurlijk hebben we ook veel gepraat. Vervolgens gingen we naar de Tesco om een luchtbed en boodschappen te halen. We gingen afrekenen en eenmaal thuis gekomen doe ik de voordeur open, maar op dat moment schiet me iets te binnen. En misschien raad je het al… We waren het luchtbed vergeten! Lekker slim dus. We konden dus weer dat pokke-end lopen naar de Tesco voor een luchtbedje. Luchtbed gehaald en opgeblazen (wat een tijdje duurde doordat we geen pomp hadden) en toen konden we naar de volleybaltraining. Het was al een tijdje geleden dat ik met Alex had gevolleybald. Dus het ging niet zo lekker en als Alex set-ups op achter moest geven moest ik gaan verdedigen ipv aanvallen. Beetje flauw dus. En misschien kwam het ook wel doordat we te graag wilden. Na de training gingen we natuurlijk een biertje doen in de pub bij mij om de hoek. Dag twee dan. Deze dag hebben we vanaf een uurtje of 14:00u tot 19:00u ’s avonds in het centrum gelopen. En al drie weken hangen overal die kerst lichtjes. Maar nu liepen we door het centrum en zagen we vijf enorme lichtbundels. Deze lichtbundel waren verspreid over het centrum en het zijn super grote verlichtte rendieren en er hangen ook nog super grote kerstballen. Dus ik zei al tegen Alex ‘Do they know it isn’t Christmas time at all!’. Heel het centrum is in kerstsfeer. Ook is er een Berlijnse kerstmarkt met worsten en al dat soort eten en er staan zelfs Duitse mensen achter de grill!  Heb Alex ook nog even de super grote Primark laten zien. Uiteindelijk zijn we gestrand bij een restaurantje en hebben we daar gegeten. Daar hebben we een tijdje gezeten en daarna de spullen thuisgebracht en een ‘power nap-je’ gedaan. Nadat we weer wat energie hadden zijn we naar wat bars in het centrum gegaan. Na 23:00u gingen we maar naar een club. En tot mijn verbazing kwamen we daar wat teamgenoten van mij tegen! Die namen ons mee naar een andere club waar wij (dankzij een broertje van iemand) gratis naar binnen mochten en gratis onze jassen mochten ophangen. Maar wat een club, echt zó groot. We waren in de basement en daar stond een dj te draaien en er stonden ziek veel mensen. Had nog nooit zoiets gezien. Leek wel een festival in een gebouw. En dan waren er nog eens twee zalen. Om 3:00u was het afgelopen en er werd ons verteld dat er misschien een after party was waar we via dat broertje bij konden zijn. Dus wij mochten achter gesloten deuren nog even in de club zitten. Maar de enige afterparty die er was, was voor Alex en mij. Er werd vertelt aan ons dat iemand was bestolen en of wij even mee wilde komen om gefouilleerd te worden. En natuurlijk werden alleen de 2 bruine Nederlandse jongens gefouilleerd. Uiteindelijk hadden we een super vette avond gehad en lagen we rond 4:00u in bed.  De derde dag hebben we helemaal niks gedaan. Ik was zoooo brak, was niet leuk meer. Dus hebben we maar even boodschappen gedaan 's middags en ’s avonds even film gekeken. Toen was het alweer zondag en konden we er vroeg uit, omdat Alex weer naar huis ging. En op het vliegveld had ik voor het eerst heimwee. Alex ging het vliegtuig in en ik voelde gewoon dat thuis ineens heel dichtbij was. Best raar, maar moest gewoon even doorbijten en heb dat gevoel ook niet meer.

Pff nog maar iets meer dan drie weken, dan zit dit avontuur er alweer op. Maar als ik thuis kom zit er wel een puppy op mij te wachten! M'n ouders hebben een rottweiler pup uitgezocht en ze heet Bandu. Op 5 december halen me ouders haar op. En hopelijk is ze dan zindelijk als ik weer thuis kom. Zit ik niet in de shit van die hond, haha. Dat was ‘m dan alweer. En Alex, nogmaals bedankt voor het super weekend!!