Tarangire Park en veel reizen

Dag 7 (29 februari) en het is tijd voor onze laatste gamedrive in Tanzania. Na drie gamedrives in de Serengeti en één in de Ngorongoro Krater gaan wij naar het huis van de olifant, het Tarangire Park.

Eenmaal in het park zagen we direct de enorm grote en mooie Baobab bomen. De stam van deze bomen hebben een bizar grote omvang en sommigen zijn ruim duizend jaar oud! Ze worden ook wel de 'upside down tree' genoemd. Dit omdat de takken net wortels lijken en dat hij dus op z'n kop staat. Alleen door de vele regen van de laatste tijd, ondanks dat het het droog seizoen is, heeft de Baobab veel blaadjes gekregen. Het echte effect van een boom die op z'n kop staat hebben we dus helaas niet gezien. Wat we ook niet gezien hebben zijn olifanten. Dit was toch wel erg teleurstellend. Helemaal omdat we in een park reden waar de olifanten de overhand hebben. Op één punt konden we niet verder met onze truck en de kleine jeeps keerden daar ook om. Zeer waarschijnlijk zaten ze daar wat weggetjes achter.

Je wilt zo graag alle dieren zien. Soms wat tè graag en zie je dingen die er niet zijn. Zijn dat olifanten? Nee, een kudde buffels. En dat dan, is dat een leeuw? Nee, dat is een termietenheuvel. Dat lijkt wel een cheeta joh! Oh nee dat is slechts een boom stronk in het hoge gras. We hebben het allemaal wel door de bus geroepen. Jammer, maar het blijven natuurlijk wilde dieren. Ze komen niet op commando naar je toe. Gelukkig maar, anders hadden we net zo goed naar Burgers Zoo of Beekse Bergen kunnen gaan.

Je kon de teleurstelling en vermoeidheid goed merken in de groep. Voor het eerst was de reis naar onze slaapplek stil. De laatste nachten heeft niemand ook echt goed geslapen volgens mij. Vliegreis, de warmte, muggen, regen, onweer, hyena's en leeuwen hebben ons flink wakker gehouden de afgelopen nachten. Daarbij de enorm lange en indrukwekkende dagen. Elke dag rond 5:00/6:00 uur de wekker en tussen 6:30/7:30 uur vertrekken. Vaak pas rond 18:00 uur terug en dan na het eten direct naar bed tegen 21:00 uur. Gelukkig lag er nu een heerlijk bed op ons te wachten in Arusha, daar waar we de eerste ochtend hadden ontbeten na aankomst. Danique en ik hebben zo lekker en diep geslapen dat we graag nog een nachtje wilde blijven hier. Maar we moeten weer door. Wat volgde waren twee lange reisdagen.

Vanuit Arusha vertrokken we naar Lushoto in het Usambaragebergte. Een Duits koloniaal hotel lag op ons te wachten op 1300m hoogte. Na een uur of 8 in de bus kwamen we eindelijk aan. Het was er prachtig en we hadden een schitterende kamer. De volgende ochtend was het tijd om weer uit te checken om naar de grote stad te rijden. Hoe dichterbij we kwamen hoe drukker het werd. De voorstad leek wel een sloppenwijk en iedereen was bezig met zijn of haar eigen ding. Helaas merkte ik dat een busje vol blanken niet echt werd gewaardeerd in de stad. Mensen maakten handgebaren en keken ons soort van verwijtend aan vanuit overvolle stadsbussen. Eén overvol busje deed dit niet. Daar waar we altijd een handje vol zwaaiende vrolijke kinderen tegenkwamen onderweg was dit een heel busje vol vrolijke kids. Fantastisch om te zien. We kregen handkusjes, gegil, gezwaai en voornamelijk veel blije gezichten dat we terug zwaaiden. In het verkeer kwamen we elkaar zo'n vijf keer tegen, elke keer net zo enthousiast als de eerste. Over de reis naar Dar es Salaam waren wij wat minder enthousiast. Het was een erg lange rit van 10 uur in de truck. Maar de accommodatie was echt gaaf. Vlakbij zee een houten hutje op palen! Hier ook maar één nachtje gehad, want we gaan de volgende dag met de boot naar Zanzibar!