Surprise surprise

Tijd voor weer een blogje. Na een leuke week met Pa & Ma begon het gewone leven in Bristol weer en deze week werd ik een aantal keren bijzonder verrast. Maandag op stage kwam ik al meteen voor een verrassing te staan. We hadden studiedag. En blijkbaar had Lesley dat al een aantal keren gezegd en stond het op het bord, maar ik had dat dus allemaal niet doorgekregen. We hadden het over waar onze kinderen vandaan komen, uit wat voor omgeving qua familie en wijk. En over de verschillen tussen Engelse kinderen en kinderen met een buitenlandse achtergrond en over verschillen tussen het leren van jongens en meisjes blablabla. Ik was kapot moe dus kon me hoofd er maar moeilijk bij houden. Gelukkig ging dat de volgende dag beter, want ik had ’s middags een les over Nederland. De kinderen waren enorm enthousiast en verrassing nummer 2 zat er aan te komen. Ik moest de hele middag les geven. Dus moest ik ook de activiteiten regelen qua tijd en roulatie. Daar had ik niet echt op gerekend, maar het ging allemaal goed. En aankomende dinsdag heb ik weer een les over Nederland. Afgelopen week heb ik het gehad over waar Nederland is en wat typisch Nederlands is, aankomende dinsdagmiddag ga ik het hebben over de basis van de Nederlandse taal, volgende week nummers en tellen. Die week daarop ga ik het over wat Nederlands eten hebben. Gaan we lekker stroopwafels en pepernoten proeven en ook pepernoten maken. En als klapper op de vuurpijl, de kers op de slagroomtaart sluiten we af met een Koninginnedag feest op 30 november! Ja nog een verrassing op school, het houd maar niet op daar zo. Carly zei woensdag Tyson even dat je het weet Michelle en ik nemen je mee naar het Wells Carnaval. Dus volgende week maandag ga ik naar een Carnaval. Beetje praalwagens kijken in de kou. Maar lijkt me wel leuk om daar heen te gaan!

Ook was Dion nog even langs gekomen op de huur op te halen en nog wat spullen te verhuizen. Hij was hier woensdag tot donderdag en had dus gezellig met hem woensdag avond gekeken naar Auxerre – Ajax. Jammer dat Ajax verloor, eigenlijk ook wel een kleine verrassing, maar niet zo’n leuke helaas. De volgende dag kreeg ik wel weer een leuke verrassing. Ik kreeg te horen van mijn Ma dat we een puppy krijgen! Twee weekjes voordat ik weg ging was onze hond overleden. Maar als ik terug ben gaan we er eentje ophalen. Een lekkere logge, lompe rottweiler, haha. Die avond had ik ook training. Maar niet zo’n goede. Laatste 2 – 3 weken gaat het niet meer zo lekker meer als eerst. Ik weet niet wat het is, maar het is anders in een minder leuke manier voor mij. Team is wel super gezellig, maar de instelling is anders ofzo dan bij Libero. Ik weet het niet precies, maar het is anders. Wel beetje jammer.

Dan was er op vrijdag Bomfire Night. Ja klinkt alsof Engeland plat gebombardeerd word, maar dat is gelukkig niet zo. Het is een traditie die uit het jaar 1605 komt. Ik ga het niet allemaal vertellen, als je het wilt weten moet je maar op Wikipedia kijken naar Guy Fawkes. In ieder geval op vrijdag was er dus vuurwerk. Maar veel vuurwerk was er niet. Er was wel veel vuurwerk op zaterdag. Beetje raar maar goed, Engelsen zijn anders is al gebleken.

Vandaag dan. Vandaag had ik een dubbele wedstrijd in Wales, Cardiff. Dus ik moest naar een ander land om een wedstrijd te spelen! We moesten tegen Cardiff Celts en City of Bristol. Dus we hadden een stadsderby die uit gespeeld werd, ook een beetje raar. Maar goed wij moesten de eerste wedstrijd spelen tegen het thuis team, Cardiff Celts. En ik zat de eerste set op de bank helaas. Maar in de 2e set mocht ik erin voor de verdediging. Weer een verrassing, want ik word altijd uit de pass gehaald, omdat ik niet goed kan verdedigen! En ik speelde op links, wat niet mijn eigen positie is. Maar goed ik speelde gewoon zoals van mij verwacht werd. En tot mijn eigen verbazing liep mijn pass heel gesmeerd en had ik een keiharde sprongservice! We verloren de wedstrijd weliswaar met 3-2, maar ik stond wel verrekte lekker te spelen daar. En dat gevoel werd bevestigd door de tegenpartij die allemaal zeiden ‘You played very good’, ‘Good play mate’ en ‘Heel erg goed gespeeld’. Ja er zat een Nederlander in dat team. Heb even met hem staan praten, maar niet lang want de volgende wedstrijd diende zich al aan. De stadsderby tegen City of Bristol. De meeste van ons, waaronder ik, hadden al vier sets in de benen en waren een beetje moe aan het worden. We stonden elke keer één punt voor of liepen twee punten achter, maar we konden geen set winnen. In de tweede set liepen we er als zoutzakken bij en zei de coach aan begin van de derde set ‘Als er nu niet iets verandert in jullie spel ga ik jullie alle zes wisselen, want die mogelijkheid heb ik!’. En met dat in onze oren geknoopt begonnen we welvarend aan de derde set. Maar het mocht niet baten en we verloren die ook. Ik had dus in totaal zeven van de achts sets gespeeld, dus ik ben nu best moe. Maar als laatste verrassing van deze week werd ik door beiden teams uitgeroepen tot MVP van Bristol Volleyball Club. Dat wil zeggen dat ze mij de beste speler van mijn team vonden! Als ik heel het seizoen speel maak ik kans op de Most Valuable Player award te krijgen. Maarja dat lukt, aangezien ik nog maar 2 wedstrijd speel hier.

Nou dat was weer een week uit mijn Bristoniën life. Nog zes weken te gaan voor ik naar huis ga. Begin de dingen in Nederland nu toch wel een beetje te missen hoor. Maar gelukkig gaan de weken hier erg snel dus zullen die zes weken zo voorbij zijn.