Over six weeks already

10 oktober 2010 - Bristol, Verenigd Koninkrijk

Jaja al zes weken en een dag zit ik hier. Maar voordat ik begin over deze week wil ik eerst wat zeggen over de Social van vorige week. Ik hoorde daar dat je geen fuck mocht zeggen in een wedstrijd, dat is meteen een gele kaart. Ook al is het tegen jezelf. Je mag gewoon niet vloeken op het veld. En wist je dat je in Engeland je kon aanmelden voor het nationale volleybal team? Er stond een advertentie op de nationale volleybal site voor try-outs voor het Olympisch volleybal team. Je moest tussen de 21 en 28 jaar zijn, je moest Brits zijn en je moest lang zijn. Dat was het! Geen eens volleybalervaring nodig joh! 

Dan deze week. Het was erg grappig op school, maar dat grappige was er snel van af. Die kids denken namelijk dat ik een goochelaar ben. Het begon vorige week met de- munt-achter-je-oor-truc, was gewoon heel stom. De kinderen hadden een nepmunt gevonden en die had ik in me rechterhand. Ze waren even niet aan het kijken dus deed die munt in me andere hand en haalde 'm achter iemands oor vandaan. Een dag later liet ik een potlood buigen door 'm zo heen en weer te wiebelen tussen mijn vingers. En van de week liet ik een andere truc zien. Mijn vuisten tegen elkaar aan bonken en dan schiet er een vinger omhoog in me linkerhand en dan nog een keer de handen tegen elkaar aan bonken en toen had ik één vinger omhoog bij me rechterhand en die van m'n linkerhand was weg. En ik heb echt een meisjes meisje bij me in de stageklas en die zat echt met een gezicht alsof ze walvissen zag vliegen en ze zei echt met vol ongeloof en dat mooie Engelse accent: OH… MY… GOD!! Tot nu toe is het grappig, maar het wordt minder grappig als je die trucs gaat uitleggen. Die kinderen waren twee dagen bezig met het uitvogelen van de potlood truc en deden niks anders dàn die truc. Dan was er nog een truc. Afgelopen donderdag overkwam het me gewoon, net als al die andere trucjes. Ik doe het en dan hoor ik aan de reactie van de kinderen en dan weet je dat je het niet had moeten doen. En dit keer was de reactie Wat!! Je kan het papier scheuren zonder het papier te scheuren!! Dus ik ging die truc niet uitleggen, want dan zijn ze weer drie dagen niet aan het werk! 

Dan hadden we nog op stage een brandoefening! Midden in de les natuurlijk. Niemand wist er wat van. Kinderen dachten echt wat gebeurt hier nou weer! Net als ik. Iedereen naar buiten. Namen oplezen. Iedereen was er. En we konden weer verder met de les. Niet even bij stil gestaan met de kinderen dat het een oefening was, nee kinderen kwamen binnen, gingen zitten en de les kon weer verder. 

Ik heb ook eindelijk het huurcontract van Dion gekregen. Maar daar staan best moeilijke woorden in. Even een kleine zin uit het contract: ‘A reference to a statute or statutory provision is a reference to it as it is in force for the time being, taking account of any amendment, extension, or re-enactment and includes any subordinate legislation for the time being in force made under it.' En dit gaat ook mij de pet te boven hoor. 

Ja en gister was het dan zover. Mijn eerste Engelse volleybalwedstrijd. We moesten er wel voor naar Reading, anderhalf uur rijden, maar goed. Met een verkrampte kont kwamen we aan bij de sporthal en het eerste wat me opviel was. Waar zijn de tribunes? Er was een klein balkonnetje met 2 stoelen, meer was het niet! We waren met acht man, vier konden niet vanwege verhuizing, moeheid door werk, privé reden en omdat Bristol City de transfer van een speler naar onze club Bristol Volleyball Club niet liet doorgaan. Als je hier dus van club verandert kunnen andere clubs er een bezwaar tegen maken. Dan wordt dat grondig uitgezocht en daardoor kon één van onze beste spelers niet meedoen. Ik startte in de basis als diagonaal! Hartstikke mooi, maar kreeg helaas geen lekkere set-ups. Eind van de eerste set werd ik gewisseld, maar uiteindelijk toch de set verloren met 25-17. De tweede set zat ik op de bank, maar aan het eind van de 2e set, bij een stand van 23-10, mocht ik erin voor de spelverdeler. Vorig jaar zes sets spelverdeler geweest op tweede klasse niveau, dat ging nog wel. Maar nu moest ik ineens op promotieklasse niveau gaan spelverdelen en had maar één keer getraind als spelverdeler hier in Bristol! Desondanks had ik een goede binnenkomer! Ik begon namelijk met 3 pracht set-ups. Helaas mocht het niet baten, want de set was al gespeeld met zo’n achterstand. 25-15 was de eindstand van de 2e set. Tot mijn verbazing mocht ik de hele derde set ook spelen als spelverdeler. In de derde set kwam de pass voor geen meter aan en als een niet-spelverdeler kon ik er dus niks mee. En kwam er een goede pass en een goede set-up. Stond er of een goed blok tegenover onze aanvaller of ze verprutste de bal door hem uit of in het net te slaan. Een verloren wedstrijd van 3-0 dus. Laatste set was trouwens geëindigd in 25-10. Om te schamen. Coach Andy zei ook: Heb jullie nog nooit zo slecht zien spelen. 

Met de staart tussen de benen gingen we snel douchen en weer in de auto om een verkrampte kont te krijgen. Er is dus nog veel werk te verrichten in het spel voor de volgende wedstrijd. Gelukkig is die pas over een maand, dus we hebben nog even de tijd. Dan is het trouwens een dubble match. Zondag 7 november in Cardiff tegen de Cardiff Celts en tegen Bristol City. 

Cheers en tot de volgende blog.