Relaxed Zanzibar

7 maart 2020 - Zanzibar, Tanzania

"Het is tijd voor vakantie, het avontuur is voorbij." Dat waren de eerste woorden van reisleidster Vesh toen wij op dag 10 (3 maart) vertrokken naar de haven van Dar es Salaam. Ja, geen safari meer, niet meer kamperen en geen lange dagen rijden in de truck. Jammer, want het waren schitterende dagen die we beide nooit meer gaan vergeten. Maar ook wel weer lekker. Tijd om even terug te schakelen, een city trip Stone Town en strandvakantie in Kendwa. Maar eerst nog even met de ferry over. We namen afscheid van onze chef Duncan en chauffeur Allois, checkten in en we konden de boot op naar Unguja. Wat de officiële naam is van het eiland. Zanzibar is de verzamelnaam van de twee grote eilanden (Unguja en Pemba) en alle kleintjes eromheen. Maar iedereen gaat naar Unguja en is het de naam Zanzibar gegeven.

De boot was super snel en na twee uur meerden we al aan op Zanzibar. Hier werden alle passagiers meteen gecheckt op temperatuur door mensen met mondkapjes, haarnetjes, rubberen handschoenen en hele labjassen aan. Corona was hier zeer waarschijnlijk de aanleiding voor, maar het zou ook gewoon gele koorts kunnen zijn. Het was in ieder geval best intens om door heen te lopen. Wat volgde was een zooitje ongeregeld; de rij voor de immigratie voor je paspoort en gele koorts inenting. De locals drongen voor alsof wij blanken er niet stonden en wij probeerden om het tegen te gaan. De tien Hollanders en zes Belgen lieten het kaas niet zomaar van het brood eten. Nadat alles en iedereen gecheckt was werden onze koffers op draagkarren naar het hotel gebracht midden in Stone Town. Bij aankomst werd meteen verteld wat we konden doen deze anderhalve dag in Stone Town door onze Zanzibariaanse gids. Danique en ik kozen voor een middag stadstour en een ochtend naar Prison Island.

De stadstour was een waar doolhof met al die kleine straatjes waar we met twee andere stellen van de groep aan deelnamen. Souvenirwinkels op elke hoek, maar ook moskeeën. In totaal 52 stuks! En alleen maar oude gebouwen. Deze zijn gemaakt van koraal steen. De vocht in het regenseizoen isoleert goed bij kou en verkoelt als het warm is. Nadeel is is dat het vocht gaat schimmelen, dus zien alle gebouwen er vies uit. Helaas wordt het niet gerenoveerd, wat zonde is want het zou er zo veel mooier en aantrekkelijker van worden. De overheid wilt het graag in originele staat behouden zodat iedereen weet hoe het er vroeger uitzag. We zijn ook nog via een bizarre markt gelopen. Groeten, fruit, specerijen, vlees, vis en souvenirtjes waren te koop. Maar wat een drukte en wat een stank. Ik dacht dat Chineese en Turkse markten druk waren waar alles verkocht werd, maar dit gaat echt nog een stap verder. Daarna naar het geboortehuis van Freddy Mercury voor een foto en de tour was ten einde. Het was ook meteen etenstijd, dus met de groep van zes zijn we wat gaan eten met een prachtige zonsondergang als decor.

De volgende dag vaarden we in een klein bootje met twaalf man naar het eilandje tegenover Stone Town; Prison Island of ook wel Tortoise Island genoemd. De eerste naam was de intentie. Een gevangeniseiland voor criminele en ongehoorzame slaven. Toen het complex klaar was werd de slavernij net afgeschaft en is het zodoende nooit in gebruik geweest. Het volgende plan was om er een quarantaine eiland van te maken. Dit hield echter niet lang stand. Later heeft de sultan van Oman hier zijn vier landschildpadden geplaatst, omdat ze in Stone Town niet meer veilig waren. Ze hebben zich goed voortgeplant en nu leven er ruim 120 landschildpadden op het eiland. De grootste is 150 kg en de oudste is 194 jaar! Nog nooit heb ik schildpadden zo groot gezien. We mochten ze sla voeren en hun nek masseren. Heel gaaf! Vervolgens gingen we naast het eiland snorkelen om daarna terug te keren naar Zanzibar.

Na twee nachtjes lieten we Stone Town achter ons om richting het noorden te gaan. Hier spendeerden we onze laatste dagen heerlijk aan het strand van Kendwa. Het idee was om drie dagen te niksen, beentjes omhoog, beetje zonnen en strandwandelingen maken. Maar na het horen van de mooie mogelijkheden hier hebben we toch maar de planning deels aangepast. Eerst even de beentjes omhoog en wat strandwandelingen gemaakt. En voor de laatste dag van de vakantie hadden een excursie geboekt. We wilden graag naar het privé eiland Mnemba om te snorkelen. Maar die ochtend was de zee ons te ruig en zijn we toch maar niet gegaan aangezien het bijna twee uur varen was. Vesh zei later dat ze het ook te ruig vond. Eerdere groepen van haar waren de rest van de vakantie ziek met een wind als deze. In plaats daarvan zijn we de laatste middag naar een zeeschildpadden opvangcentrum geweest.

Ik was eerst wat sceptisch om te zwemmen met deze beesten en gaf het opvangcentrum het voordeel van de twijfel. We kwamen daar aan bij een mooi natuurlijk aquarium dat gevuld wordt bij vloed. Bij eb is het ook nog genoeg gevuld dat de zeeschildpadden gewoon kunnen zwemmen. We kregen de regels te horen. Je mag geen zonnebrand op, je moet rustig zwemmen en niet water trappelen. De beesten vastpakken was natuurlijk helemaal niet toegestaan. Alleen voeren en aaien. We pakten wat zeewier en ze kwamen meteen op ons af. Groot en klein! Bang dat we onze vingers kwijtraakten voerden we ze voorzichtig. Eenmaal gewend was het tijd voor een duik. Wauw, wat bijzonder om tussen deze wezens te zwemmen. Het was er rustig, maar al snel kwamen twee groepen Russen. Zij waren wat minder rustig als gevraagd en wij begonnen ons al wat te irriteren. Tja, toch waar we bang voor waren. Wat is waar van het opvangcentrum en hoe goed worden deze beesten verzorgd. Geen idee. Wij hebben ons aan de regels gehouden. Toen leken de dieren op hun gemak en duwden ze ons zelfs weg om bij het voer te komen. Dus met een dubbel gevoel en bijzondere foto's op zak reden we terug naar het hotel.

Dit was ons laatste avontuur op het schitterende paradijselijke eiland. Heerlijk vertoeven tussen de prachtige palmbomen, zon hoog aan de hemel, huisje aan het strand, heldere Indische Oceaan in de tuin en iedereen zegt hakuna matata. Nog één diner met de groep en we gaan 's nachts terugvliegen naar Nederland via Kilimanjaro en Istanboel. Op naar de kou!

Foto’s

2 Reacties

  1. Tyson:
    7 maart 2020
    De foto's komen later!
  2. Hedwig:
    7 maart 2020
    Dat is snel voorbij Tyson maar jullie hebben dan ook niet stil gezeten. Goede reis terug.✈