De Ngorongoro Krater

We hebben de nacht overleefd! Om 5:00 uur ging de wekker, want om 7:00 uur zouden we vertrekken naar de Ngorongoro Krater. Ontbijtje op en een lunchpakket gemaakt, we zijn klaar voor de dag.

Vlak voor vertrek bleek maar eens hoe dichtbij ons nachtelijk bezoek was. Op twintig meter van onze tent zagen we poot afdrukken van een hyena in het zand en de modder. Onderweg zagen we ook veel hyena's langs de kant van de hoofdweg in de Serengeti. En net buiten het park weer veel zebra's en gnoes die de weg vaak overstaken. Na een Afrikaanse massage van 5 uur waren we gearriveerd bij de Ngorongoro Krater waar twee jeeps ons stonden op te wachten.

Onze tijdelijke chauffeur was Roman, een enthousiaste man met boordevol informatie over de krater en het wild. De krater is miljoenen jaren geleden gevormd toen de vulkaan instortte. Naar schatting was deze vulkaan zo hoog als de Kilimanjaro (bijna 3000m). Het krater oppervlak is 53.000 voetbalvelden en de randen kunnen ruim 600m hoog zijn. Als je op de rand staat van de Ngorongoro sta je bijna 2000m boven zeeniveau en in de krater zitten er altijd zo'n 30.000 dieren. Sommigen zagen we van heel ver weg, anderen dichtbij en ééntje kwam te dichtbij.

Nog maar net op de bodem van de krater en de zebra's en gnoes waren nog dichterbij ons voertuig dan andere keren. Ze keken niet op of om van onze aanwezigheid. Waarschijnlijk ook niet zo gek, overal waar we keken zagen we de jeeps rond rijden. Deze beesten zijn de mensen gewoon gewend. Het leuke van deze jeeps is dat het dak open kon. Hierdoor kan je fijn staan en rondom foto's nemen van alles wat je ziet. Tijdens het rijden wel goed vast houden, want de wegen waren door de vele regen vol met modder en gaten en het water kwam zo nu en dan bijna tot het zijraampje. Maar Roman sleurde de jeep met ons er in er gewoon door heen.

We reden veel en ver, maar wat we zagen was vooral hoog gras en modder. Maar toen zagen we iets. Een aantal jeeps stonden naast elkaar stil. Dat is een dikke hint dat daar iets in de buurt is! Ja hoor, eenmaal daar zagen we leeuwen heerlijk relaxen in het hoge gras. Wauw, deze lagen ook weer zo dichtbij! Dit keer waren het geen vrouwtjes zoals laatst in de Serengeti, nee dit waren 4 mannetjes! Ze bewogen niet veel, dus zijn we verder gaan rijden. Weer wat jeeps bij elkaar, dus wat is er te zien? Oeps, vals alarm. De weg is niet breed genoeg om met tegemoetkomend verkeer door de plassen te rijden. Maar de volgende stop was wel raak. Nouja raak, het was echt heel ver weg. Maar we hebben de zwarte neushoorn gespot! Deze dieren zijn zeer zeldzaam, maar een paar tientallen lopen rond in de krater en ze zijn erg verlegen, zoals Roman het verwoordde. Dit was het laatste dier dat we moesten zien om de volledige 'big five' te kunnen afstrepen. Olifant, check. Leeuw, check. Buffel, check. Luipaard, weliswaar in de verte, maar check. En nu dus de zwarte neushoorn, ook ver weg, maar check!

Het was tijd voor lunch. Dit deden we aan de rand van een nijlpaarden vijver. Hoe dit toch veilig kan zijn zo dicht bij enorm gevaarlijke dieren vraag ik me elke keer weer af. De nijlpaarden waren lekker aan het dobberen onder water en de vogels vlogen mooi rond. Zo ook de Black Kite roofvogel met een spanwijdte van 1,5m. Danique en ik pakten niets vermoedend onze broodjes uit de tas en gingen op een steen zitten met uitzicht op het water. Uit het niets vloog iets tussen ons door en griste zo mijn broodje uit mijn handen. Heel m'n broodje aan flarden. De groep in verbazing en wij enorm geschrokken. Wat bleek, die Black Kite vond mijn broodje er ook wel lekker uitzien en vloog heel smerig ons van achter aan. Deze kwam wel iets te dichtbij! Volgens mij zit het een beetje in de familie, aangevallen worden door een roofvogel. Mijn vader had er ook eentje in z'n nek, maar ik kwam er gelukkig beter vanaf. Achteraf bleek dat ik niet het enige slachtoffer was. Onze chauffeur en iemand anders van de groep was ook zijn lunch bruut ontnomen. Dan maar weer de jeeps in en verder rijden.

We reden langzaam richting de uitgang en onderweg kwamen we meer leeuwen, hyena's, zebra's, gnoes, thomson gazelle en grand gazelle tegen. Dicht tegen de muren van de krater reden we uit het niets een jungle in. Roman waarschuwde ons vooraf al voor de bavianen en moesten ramen en deuren gesloten houden. Toen we een tijdje door de jungle reden en vroegen wanneer de bavianen nou kwamen werden we op onze wenken bediend. Een hele familie liep over de weg langs de zijkant van onze jeep achter elkaar aan. De meesten keken ons niet eens aan. Ze werden te goed in de gaten gehouden door de baas. Eentje misdroeg zich en er ontstond een klein opstootje vlak naast ons. Ze verdwenen in het bos en wij reden verder naar de uitgang. Eenmaal boven nog genoten van een prachtig uitzicht over de gehele krater. Een laatste blik werpen op Ngorongoro en door naar het volgende kamp.

Omdat de truck van Allois niet in de krater mag waren hij, Vesh en Duncan doorgereden naar ons laatste kamp. Tot grote verrassing hadden ze onze tentjes al opgezet. De laatste nacht kamperen en de volgende dag de laatste game drive van de vakantie. Of zoals Vesh het noemt: een avontuur. "You are not on a holiday, you are on an adventure!" En een avontuur is het zeker!