De eindeloze vlaktes van de Serengeti

Wauw... Ik ben er nog stil van. Wat een ervaring was dit. Op dag vier (26 februari) lieten wij Mto Wa Mbu achter ons en reden we naar de Serengeti om daar twee nachten te kamperen tussen het wild!

De Serengeti is bijna 3 miljoen voetbalvelden groot en is sinds 1952 een beschermd gebied geworden. Serengeti of Serenget betekend 'eindeloze vlakte' in Swahili, en daar is niks van gelogen. Jaarlijks trekken een miljoen gnoes en een half miljoen zebra's door de Serengeti tijdens de grote migratie om het water achterna te gaan. Het oerinstinct van deze beesten is zo sterk dat geen droogte of rivier gevuld met krokodillen ze tegen kan houden. Als ze begin februari aankomen in de Serengeti volgt er een babyboom. In deze maand worden er zo'n half miljoen gnoe kalfjes en zebra veulentjes geboren. Helaas hebben wij geen geboorte mogen meemaken, maar wel genoeg baby wild gezien. Dat waren de feitjes, maar wat hebben we gezien?! Genoeg! We vielen van de ene na de andere verbazing.

Onderweg naar de Serengeti zagen we bavianen, buffels, giraffen en in de verte wat olifanten. Zebra's en gnoes zo dichtbij dat je ze kon aaien, topies, jakhals, hyena's, thomson gazelle, nijlpaarden, wratten zwijntjes, struisvogels en een heleboel mooi vel gekleurde vogels. En jawel, ondanks dat het verrekijker werk was al meteen een leeuw op een rots. Dit alles was in het Ngorongoro reservaat en langs de hoofdweg in de Serengeti. Vesh had ons op dag 1 een Afrikaanse massage belooft, en vandaag hebben we die ontvangen. Wat een gehobbel op de weg naar en door de Serengeti. Na een massage van 6 uur kwamen we aan op de camping, zonder omheining. Direct de tentjes opzetten voor het donker werd. En dat onder toeziend oog van olifanten die steeds dichterbij kwamen. Vlak voor het eten waren ze al op ongeveer 100 meter afstand, maar het voelde als nog geen 20 meter. Ook vanuit het toiletgebouw kon je ze zien. Terwijl je staat te urineren heb je een fantastisch uitzicht. En vanuit de douches kijk je ook uit op de eindeloze vlaktes. Als de olifant mij zou zien onder de douche, dan zou hij omvallen van het lachen, zo koud dat het water was.

Tijd om te eten, kampvuurtje aan en de regels doornemen. Laat niks liggen in de voortent, want hyena's komen het stelen als je er niet bent. Laat geen etenswaar achter in de tent, want hyena's komen het stelen als je er niet bent. Overdag geen tassen in de tent, want bavianen zullen het jatten. Ga je 's nachts naar de wc, ga dan niet alleen en neem een zaklamp mee. Schijn in het rond en zie je oogjes schitteren in het hoge gras, ga terug de tent in. Wow oké, ik stop die slaapzak in m'n kont en kom die tent niet uit voor het buiten weer licht is. Ik had graag de hele avond willen kijken naar de prachtige sterrenhemel, die ik nog nooit zo helder heb gezien, maar het feit dat de vieze hyena's op de camping kunnen lopen gingen Danique en ik na het eten direct naar bed. Terwijl we in de tent onze safari kleding verwisselde voor slaapkleding, was het al raak. We hoorden de hyena's al typerend lachen. Oh mijn god, waarom moesten we onze tent op de rand van de camping zetten met de ingang gericht naar het hoge gras van de Serengeti?!

De hele nacht heb ik geluiden gehoord. Krekels, kikkers, hyena's, het brommen van een leeuw en snurkende reisgenoten. Gelukkig hebben we wel wat geslapen. En bij het uitstappen van de tent met zonsopgang werden we begroet door impala's en een buffel! Ontbijtje achter de kiezen en de game drive kon beginnen!

Helaas had het vroeg in de morgen flink geregend dus de paden waren slecht begaanbaar voor onze truck. Door de regenval konden we niet de smalle paden langs en alleen via de hoofdweg rijden. Dat was stiekem toch wel een teleurstelling aangezien het wild niet altijd langs de hoofdweg ligt te chillen. De ochtend kwam dus ook moeizaam op gang. Girafje hier, impala daar, bavianen en vervet aapjes in de bomen. Niet veel nieuwe dieren of echt dichtbij. Maar vanaf de 'hippo pool' hadden we de jackpot. Het nijlpaarden zwembadje zat bomvol. Super leuk om die beesten boven water te zien komen, flink te blazen door de enorme neusgaten om vervolgens zo leuk met die oortjes te wapperen. Sommige kwamen ook wat meer boven water om heel lui te gapen of ruzie te zoeken met de buurman. Na flink wat foto's zijn we weer verder gegaan. Nog wat wrattenzwijnen gezien, meer giraffen, en toen stonden we even stil. Onze chauffeur Allois sprak met een tegemoetkomende chauffeur en zette vervolgens zijn poot vol op het gaspedaal. Uit het niets vlogen we over de Serengeti. Even later zagen we in de verte 5 jeeps stil staan. Wat bleek, er waren leeuwen gespot.

We moesten heel stil zijn, want op steenworp afstand van de jeeps zagen we in de boom twee vrouwtjes leeuwen! Het schijnt dat alleen hier in Tanzania de leeuwen in bomen klimmen. We stonden alle 16 in de truck met een mond vol tanden. Het was muisstil. Nouja bijna. Alleen het herhaaldelijk klikken van camera's was te horen. Danique en ik keken elkaar meerdere keren aan van ongeloof. Het besef kwam nu toch wel goed binnen. We staan in Afrika, in de Serengeti, te kijken naar twee leeuwen in een boom. Dit hebben we allemaal gezien op de natuur documentaires en nu staan wij er zelf midden in! Werkelijk een onbeschrijfelijke ervaring. Na een goed halfuur reden we weer verder. Stukje later stopte Allois de truck weer, hij stapte uit en kwam bij ons naar boven. 'Ik heb gehoord dat iets verderop een luipaard gespot is, "but the road is very shit" zei hij. We besloten er toch heen te gaan. En dat de weg heel shit was hebben we gemerkt. We gleden en slipten over de paden en stonden nog bijna vast in de modder. Waar geen modder lag vlogen wij allemaal door de truck. Dit was een Afrikaanse massage extreme! Op afstand zagen we al weer flink wat safari wagens staan, daar moesten we heen. Eenmaal daar bleek dat het luipaard in de verte in een boom lag. Met een verrekijker kon je zien dat het een grote katachtige was, maar het was helaas niet helemaal duidelijk.

Het was tijd om terug te keren naar het kamp voor een late lunch om daarna naar een bezoekers centrum te rijden. Langs een rots waren mooie wandelpaden gemaakt met beelden en info borden over de Serengeti. Na een rondje te hebben gelopen was het terug naar het kamp voor wat eten en ons bedje. Terwijl wij lekker bij het kampvuur zaten was Danique nog lang niet gewend aan de hyena lachjes. Ik al wel een beetje en de hyena's ook aan ons. De geluiden waren vele malen dichterbij dan de nacht ervoor. Nu moesten we ook nog naar de tent terwijl de hyena's al te horen waren. En om het voor ons nog leuker te maken hoorde we een leeuw brommen tijdens het tanden poetsen. Dus zaklamp aan en in versnelde pas naar de tent. Toen we eenmaal lagen en het licht hadden uit gedaan hoorde we echt iets waarvan wij dachten, 'Oké, nog even en ze komen gewoon de tent in...'. Veel gegrom, gelach en een brul niet heel ver van de tent vandaan. Even later kwam Allois ons vertellen dat de hyena's met de leeuw aan het vechten waren en we vannacht maar niet de tent uit moesten komen voor de wc. Met een zenuwachtige lach van onszelf zeiden we oké en keken elkaar met enige angst in de ogen aan. De reisleiding heeft ons herhaaldelijk verteld dat het veilig is, maar zo voelde het niet.