Eerste ontmoeting met Tanzania

Daar zijn we dan! Na een reis van 22 uur van Dronten naar Kilimanjaro Airport zitten wij in het klamme Tanzania. Tijdens de drie vluchten heb ik nog het een en ander over deze bijzondere bestemming gelezen en wat van de taal geleerd.

Wat ik bijvoorbeeld niet wist is dat hier onze voorouders vandaan komen. Wij, de homo sapiens, kwamen zo'n 130.000 jaar geleden in de evolutie tot stand. Maar ver daarvoor waren het de bosjesmannen en die leefden in het gebied waar je nu Tanzania vindt. Dit gaat tot wel tienduizenden jaar terug. In grotten zijn vandaag de dag nog muurtekeningen te vinden van de zogeheten Bushmen. Iets minder lang geleden is de onafhankelijkheid van Tanzania. Dit gebeurde pas in 1963 na bijna 500 jaar bezet te zijn geweest.

Na al die leuke weetjes en wat woordjes stampen in Swahili begon de landing. Op de luchthaven werden we opgewacht door Vesh (onze lokale gids), Allois (onze chauffeur) en Duncan (onze kok). Zij gaan ons de komende 10 dagen rondrijden in een enorme truck waar we met alle 16 reizigers makkelijk inpassen. Onderweg naar het hotel, waar we even konden opfrissen en ontbijten, zagen we al heel wat moois. Een prachtig landschap dat verbazingwekkend groen was, de drukte van Arusha, de vele lachende kinderen in schooluniformen onderweg naar school en de Masai met hun rode gewaden aan. Met name de Masai is erg bijzonder. Het zijn een van de 120 stammen van het land. Onder andere hun werk konden wij terug zien in een erfgoed museum waar we meteen onze eerste souvenirtjes konden kopen. Hier zagen we veel kunst staan en met veel geld op zak was Tanzanite, een Tanzaniaanse diamant, ook te kopen. Werelderfgoed heeft Tanzania natuurlijk ook. Op de UNESCO werelderfgoedlijst staan zeven locaties. Drie daarvan gaan wij bezoeken: de Serengeti, Ngorongoro Krater en op Zanzibar; Stone Town. Na het museum bezoek reden we door naar onze lunch plaats Snake Park en vandaar reden we naar Mto Wa Mbu, vertaald de muggen rivier. Onderweg bleven we maar zwaaien naar de rennende en schreeuwende Masai kindjes in traditionele kledij. En ik heb al een eerste glimp van wild gezien! Achter wat bomen langs de weg stond een giraffe! Dat alles brengt toch wel een lach op je gezicht. Hoe moe je ook bent van de lange reis.

Inmiddels ben ik 40 uur wakker en toe aan mijn bed. Morgen krijgen we een rondleiding door Mto Wa Mbu en hopelijk worden we wakker zonder al te veel muggenbeten! Maar hakuna matata... Toch?